“Het Bos”
Er staan bomen waar ik me achter kan verschuilen.
Sterk en krachtig soms aan het huilen.
Een eekhoorn die zonder enig woord kan voelen wat je wil zeggen en wat je bedoelt.
Problemen die samen met alle andere zorgen met de wind mee-
zweven. Na uren verkroppen, verstoppen in straten en dorpen. Eindeloze wegen door landen en steden kom je naar hier
als een springlevend veulen voor het eerst in de wei.
Vrij.
Vrij van al die verplichtingen, vrij van al die verschillende richtingen die je kan uitgaan, beslissingen die jij kan maken die anderen kunnen kraken.
Sta eens stil.
Sta stil bij die krak van de tak.
En besef wat voor moois je hier in het leven allemaal meemaakt.
Wie jij wil zijn.
Wat jou gelukkig maakt.
Zonder dat je vlucht, zonder enig gerucht, de druk van de lucht of van die ene zucht.
En voel je het?
Ruik je het?
Dat is de verse geur van het bos. De geur van “ je kan het” en
laat het los…
Drieke Cuvelier