Gedicht 1

Het loof der bomen zal me dragen               

En heestergewas waar ik veilig ben           

Die zullen zonder vragen          

Zeggen dat ik welkom ben

Ik kom weer thuis               

Ik ben hier welkom              

Dat voel en ruik ik        

Weer blij dat ik hier ben

Die plaats die zegt dat ik welkom ben      

En zegt dat ik hier blijven kan                   

Die bank in het parkbos                  
Waar ik de hele middag zitten kan.

Gedicht 2

Gezelligheid hangt aan de bomen

Die zich opmaken

Voor de rondedans

In de koelte van de cirkel

De loper voedt het pad

Elke stap telt een leven

Het kind schommelt het lover

Bloemen plukkend van liefde

Gedicht 3

De lente neemt de winter over

en blaast er warmte in.

Als de knoppen op de bomen verschijnen

en bloemen laten hun kleuren zien.

Het wintergrauw doen verdwijnen

het buurtpark laat ontwaken.

Voorzichtig weg misschien.

Om al dit mooie niet te laten schrikken

Om straks ook een zomers park te kunnen zien

rust en stilte

met de buurt mee op wandel

uitkijkend naar een kleurige herfst.